مسجد یکی، مناره یکی و اذان یکی‌ست
قبله یکی، کتاب یکی، آرمان یکی‌ست

ما را به گِرد کعبه، طوافی ‌ست مشترک
یعنی قرار و مقصد این کاروان یکی‌ست

فرموده است: «و اعتصموا...، لا تفرّقوا»
راه نجات خواهی اگر ریسمان یکی‌ست

توحید حرف اول دین محمد است
اسلام ناب در همه جای جهان یکی‌ست

مکر یهود عامل جنگ و جدایی است
پس دشمن مقابلمان بی‌گمان یکی‌ست

سُنّی و شیعه فرق ندارد برایشان
وقت بریدن سَرِمان، تیغشان یکی‌ست

سادات، پیش اهل تسنن گرامی‌اند
اکرام و احترام به این خاندان یکی ست

دشمن! دسیسه ی تو به جایی نمی‌رسد
تا آن زمان که رهبر بیدارمان یکی‌ست

محمدصادق آتشی

بیاد کودکهای غزه وجوانان در بند فلسطین

حس غریب نی لبک دارد دل من
امشب هزار ویک ترک دارد دل من

از داغ کودکهای خونین بر تن خاک

زخم عمیقی در نمک دارد دل من

سیلاب اشک از دیده ام جار یست امشب

برگونه اشک نم نمک دارد دل من

آفت گرفته سبز دشت باغ زیتون

زخم از تبر ترس از شتک دارد دل من

قنداقه ها در زیر آوارند مدفون

در سینه داغ شاپرک دارد دل من

دیشب تمام قاصدکها بد خبر بود

چون صد خبر از قاصدک دارد دل من

ماغصب استبداد را خواندیم ودیدیم

ویران تر از زخم فدک دارد دل من

دل باتو تا پرواز آخر می زند پر

چون با تو دردی مشترک دارد دل من

محمد ضیا ئی پور استهبان