باز آمدم و عشق و صفا کردم و رفتم

پیمانه لَبا لَب زِ دعا کردم و رفتم

با سفره ی دل نزد شما عقده گشودم

خود را به هوای تو رضا کردم و رفتم

قفل دل من بسته ی ایوان طلا بود

از پنجره فولاد تو وا کردم و رفتم

شرمنده اگر توشه ی من بار گناه است

اقرار به تقصیر و خطا کردم و رفتم

از طوفِ رواق و حرمت سیر نگشتم

امّا طَمَعِ کربُ بلا کردم و رفتم

تا کفتر جلدی شوم و لایق درگاه

در صحن شما دانه جدا کردم و رفتم

تا اذن دخولم دهی و بست دخیلت

پَر، بسته ی آن صحن و سرا کردم و رفتم

شاکی شدم از غیبتِ طولانی مهدی

وَز دعوی خود شرم و حیا کردم و رفتم

شرمنده شده "مهدوی" از بابِ ضمانت

آهو صفتم ، ناز و ادا کردم و رفتم

غلامرضا مهدوی