ای تنهای من

ای گمشده ی جهان

ای مرغ پر و بال شکسته

ای طایر بلند پرواز قدس

سرود تنهایی من نثار تو باد

من نیز طایر قدسم

 که در این خراب آباد گرفتار آمده ام

مرغی پر و بال شکسته ام

که در وادی عدم گم گشته ام

آتشی مقدس در قلبم زبانه می کشد

روحم به امید معراج به پرواز در می آید

می جوشم

می خروشم

"

 شهید چمران

«آخرین دستنوشه ی شهید مصطفی چمران در لحظاتی قبل از شهادت»

ای حیات !

 با تو وداع می گویم .  با همه ی زیبایی هایت با همه ی مظاهر جلال و جبروتت با همه ی وجود وداع می کنم

با قلبی سوزان و غم آلود به سوی خدای خود می روم و از همه چیز چشم می پوشم ...

می دانم شما چابکید . می دانم در همه ی مسابقه ها گوی سبقت را از همه ربوده اید . می دانم که به فرمان من

مشتاقانه به سوی شهادت صاعقه وار به حرکت در می آیید .

به قدرت اراده ی آهنینم  محکم باشید . به سرعت تصمیمات و طرح هایم سریع باشید .

این پیکر کوچک اما سنگین از آرزو ها و نقشه ها و امید ها و مسئولیت ها را

به سرعت مطلوب به هر نقطه ی دل خواه برسانید !

در این لحظات آخر عمر آبروی مرا حفظ کنید .

من چند لحظه بعد به شما آرامش می دهم ؛ آرامشی ابدی !

دیگر شما را زحمت نخواهم داد . دیگر شب و روز استثمار نخواهم کرد دیگر به شما بی خوابی نخواهم داد و

دیگر شما از خستگی فریاد نخواهید کرد از درد و شکنجه ضجه نخواهید کرد ؛

از بی غذایی از گرما و سرما شکوه نخواهید کرد .

آرام و آسوده برای همیشه در بستر نرم خاک آسوده خواهید بود !

اما ...

اما این لحظات حساس وداع با زندگی و عالم ، لحظات لقای پروردگار ؛

لحظات رقص من در برابر مرگ باید زیبا باشد !

بمناسبت هشتم شوال سالروز تخریب حرم های مطهر ائمه ی بقیع توسط وهابیت سعودی
🕌🕌🕌🕌🕌


هوا گرفت و دل آسمان پریشان شد .
مدینه آه کشید و دوباره طوفان شد

به باغ فاطمه باد خزان شبیخون زد
و عرش نعره کشید و بهشت گریان شد

سپاه شب به دل آسمان هجوم آورد
و ماه روشن جان پشت ابر پنهان شد

پس از حضور پر از خفت سعودی ها
حجاز عرصه ی جولان آل شیطان شد

دوباره آل اُمیّه لباس دین پوشید
دوباره غربت آل علی نمایان شد

پس از حضور ابوجهل های وهابی
لهیب توطئه ی بولهب فراوان شد

به روز هشتم شوال با هزار افسوس
رواق عرش خدا در بقیع ویران شد

مدینه گشت عزادار آل پیغمبر
و غرق غصه دل پاک اهل ایمان شد

به دست دولت جبار و جاهل حاکم
قبور پاک ائمه به خاک یکسان شد

و کعبه رخت سیاه عزا به تن پوشید
و غم به سینه ی( محزون )شیعه مهمان شد

علی اکبر شجعان.


کانال رسمی اشعار علی اکبر شجعان
در سروش:
https://sapp.ir/shajaan_mahzoon
در ایتا:
https://eitaa.com/shajaan_mahzoon🕌

بیاد کودکهای غزه وجوانان در بند فلسطین

حس غریب نی لبک دارد دل من
امشب هزار ویک ترک دارد دل من

از داغ کودکهای خونین بر تن خاک

زخم عمیقی در نمک دارد دل من

سیلاب اشک از دیده ام جار یست امشب

برگونه اشک نم نمک دارد دل من

آفت گرفته سبز دشت باغ زیتون

زخم از تبر ترس از شتک دارد دل من

قنداقه ها در زیر آوارند مدفون

در سینه داغ شاپرک دارد دل من

دیشب تمام قاصدکها بد خبر بود

چون صد خبر از قاصدک دارد دل من

ماغصب استبداد را خواندیم ودیدیم

ویران تر از زخم فدک دارد دل من

دل باتو تا پرواز آخر می زند پر

چون با تو دردی مشترک دارد دل من

محمد ضیا ئی پور استهبان

"وَالتّینِ وَالزَّیتون"؛ بمان ای"طورِسینین"

ای سرزمینِ نازنینِ ما "فلسطین"

سرشاخه ی سبزو گُهَرافشانِ زیتون،

خونین شوی هر روز و شب چون"دیرِ یاسین"

جانم فدای آسمانِ کودکانت

پَرپَر شوند از دامنت ناهید وپروین

صدهاعروس ازحجله ات آواره گشتند

ماهِ صیام ازخونشان گردیده آذین

کشتارِ طفلان وزنان با بمب وموشک

بدتر زِ "صبرا وشتیلا"های پیشین

"صهیون"جنایت می کند،"یانکی" حمایت

مرگا به جانی ها و یانکی های بی دین

غرب وعَرَب هردو جنایتکار وخائن

لعنت به کُلِّ ظالمین، هم آن و، هم این

دنیا شده بازیچه ی اوباشِ فاسق،

شورایِ امنیّت نگو!؛ دارُالمجانین...

با اِدّعای کذبِ اینها از "هلوکاست"

شیطان شود شرمنده ی افکارِننگین

این"بانکی مون"درخوابِ خرگوشی لمیده

پوشیده براندام خود وارونه پوستین!

ای شاخه ی زیتون مُقاوم باش وبرجا

درجا نَزَن؛ حتّی زِ بُمبارانِ سنگین

فرموده رَبَّ العالَمین، سوگندِ قرآن

تا بَرکَنَد از این زمین شرِّ شیاطین

#

با کُشته گر پُشته کنند از ما هزاران

هرگز نگردانیمُ روی از دین و آیین

فرموده ی روح خدا در گوش جانهاست:

بایدشود مَحو اَز زمین این عضوِ چرکین

یک روز اگر از عُمرِ دنیا مانده باشد،

آید امامِ مُنتقِم آن یارِ دیرین

حالا که برجا مانده "غزّه" تلّی ازخاک

نابودیِ دشمن بُوَد تسکین وتمکین

سونامیِ کشتارِغزّه جانگداز است

بر جانِ "صهیون" صدهزاران لعن ونفرین

غلامرضا مهدوی

استهبان

شد کشتۀ جفا شیرخدا علی
از تیغ اشقیا شیر خدا علی
شد خیمه عزا در عرش حق به پا
کرده خضاب خون در سجده مرتضی
مولای عارفان لب بسته از دعا
خون دل همه آید زدیده ها
از غم شده رها شیر خدا علی
شد کشته از جفا شیر خدا علی
دلهای عاشقان گشته سرای غم
بر بام دل زدند از نو لوای غم
از خانۀ علی آید نوای غم
وز عرش می رسد هر دم صلای غم
از ما شده جدا شیر خدا علی
شد کشته از جفا شیر خدا علی
آوای قَد قُتِل پیچیده در فضا
مهتاب سر زده با پرچم عزا
خون علی شده مرآت کربلا
شد غربت علی تقدیم مجتبی
بر اهل آسمان شد مقتدا علی
شد کشته از جفا شیر خدا علی
شمشیر کوفیان سیرابِ خون شده
چون دشت لاله گون محرابِ خون شده
خورشید غرقه در گردابِ خون شده
پرده نشینِ غم ، مهتابِ خون شده
غمخوارِ بینوا شیر خدا علی
شد کشته از جفا شیر خدا علی
شد کوفه در غم بابای کودکان
غم شعله می کشد از قلب شیعیان
زینب به سر زند با ناله و فغان
گوئی که بسته شد درهای آسمان
مهمان مصطفی شیر خدا علی
شد کشته از جفا شیر خدا علی
می بارد اشک غم از دیدۀ مَلَک
آسوده شد علی از غصه فَدَک
بنشسته گرد غم بر چهره فَلَک
شد بسته سفرۀ نان جو و نمک
با غربت آشنا شیر خدا علی
شد کشته از جفا شیر خدا علی
علی اکبر شجعان
کانال رسمی اشعار علی اکبر شجعان
در سروش:
https://sapp.ir/shajaan_mahzoon
در ایتا:
https://eitaa.com/shajaan_mahzoon